Მარცხენა საკვერცხის კისტა

ასეთ გინეკოლოგიური პათოლოგიის მკურნალობის ძირითადი მეთოდი მარცხენა საკვერცხის კიბოა ქირურგიული ჩარევა. თუმცა, ეს ყოველთვის არ არის საქმე. ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა ზომის სიმსივნეა, მისი მდებარეობა საკვებთან შედარებით.

რა იწვევს საკვერცხის კისტა?

დღესაც კი მეცნიერებს უჭირთ საკვერცხის ცისკომის მიზეზების განსაზღვრა. თუმცა, მრავალი კვლევის დროს დადგინდა, რომ მისი განვითარებისთვის წინასწარ განსაზღვრული ფაქტორებია:

გარდა ამისა, ჩამოყალიბდა შემდეგი ნიმუში: პათოლოგიის და მენოპაუზის დროს ქალებში პათოლოგიის შემთხვევები მნიშვნელოვნად გაიზარდა.

როგორ განისაზღვროს ან განსაზღვროს კისტომო დამოუკიდებლად?

ამდენად, არ არსებობს საკვერცხის კისტოზოს სხეულის განვითარების სიმპტომები. ზოგიერთ შემთხვევაში პაციენტებს შეუძლიათ შეამცირონ ხატვა, ტკივილი დაქვეითება ქვედა მუცლით. ამ პათოლოგიით, მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა, როგორც წესი, არ არის დაცული.

ხშირ შემთხვევაში, პათოლოგია გამოვლენილია ულტრაბგერითი და ხშირი შემთხვევით.

რა არის საშიში საკვერცხის ცისტი და როგორ მკურნალობა?

ნებისმიერი ექიმი, რომელიც აღმოაჩენს ქალის მარცხენა საკვერცხის კისტა, დაჟინებით მოითხოვს მისი მოცილება. ეს არის იმის გამო, რომ ამ კეთილთვისებიანი სიმსივნე შეიძლება დროულად გახდეს ავთვისებიანი ავთვისებიანი. გარდა ამისა, რუტინული გინეკოლოგიური გამოკვლევის შემდეგ შეუძლებელია ამ პათოლოგიის ბუნების განსაზღვრა ბიოფსიისთვის ნიმუშის გარეშე. სტატისტიკის მიხედვით, დაავადების 10 შემთხვევაში 8 შემთხვევაში პათოლოგია ავთვისებიანი ფორმით გადადის.

გარდა ამისა, არსებობს გართულებების მაღალი ალბათობა, რომელთა მთავარია კისტაზე მისი ფეხების ტარება. ეს მდგომარეობა შეიძლება პროვოცირებული მოულოდნელი ზრდის სიმძიმის, მძიმე ფიზიკური exertion და ა.შ.

მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია კისტომის ექსპლუატაციის განვითარება. ეს ხდება იმ შემთხვევებში, როდესაც ინფექცია შედის ფორმირებაში, პირდაპირ ნაწლავის ტრაქტიდან, ასევე სისხლის და ლიმფური ნაკადებით.

ოპერაცია საკვერცხის მარცხენა საკვერცხეზე ყოველთვის არ არის ჩატარებული, შესაძლებელია მის გარეშე მკურნალობა. მკურნალობის ასეთი მეთოდები მოიცავს ქიმიურ და რადიაციული თერაპიას. პირველი კისტომის გადატანა ხდება ავთვისებიანი სიმსივნით, მეორე კი - კიბოს დიდი რისკი.