Ანორექსია ბავშვებში

ბავშვებში სიმსუქნის პრობლემებთან ერთად, პედიატრები შეშფოთებულია კიდევ ერთი პათოლოგიური მდგომარეობის შესახებ - ანორექსია. ეს უწოდებენ მადის ნაკლებობას, როდესაც სხეულს საკვები სჭირდება. დაავადება საკმაოდ სერიოზულია, რადგან ძნელია კონტროლი და მკურნალობა.

არსებობს პირველადი და მეორადი ანორექსია. პირველი ვითარდება მშობლების არასწორი ქცევებით:

ძალადობის შედეგად, ანორექსია ნერვოზა ბავშვებში ვითარდება. ეს ხდება, როდესაც ბავშვი იძულებული ჭამა დროს, როდესაც მას სურს, და არა იმდენი, რამდენიც მას სურს ჭამა. ეს ხელს უწყობს ბავშვის საკვების მიმართ ნეგატიურ დამოკიდებულებას. მოზარდებში ანორექსია ნერვოზა ასოცირდება ქცევის სტერეოტიპებით და მასზე გამოსახული სურათებით.

საშუალო ფორმით ხდება შიდა ორგანოების დაავადებები.

ანორექსიის სიმპტომები ბავშვებში

ანორექსიის პირველი სიმპტომებია წონის მკვეთრი დაკარგვა, საკვები უარის თქმა, საკვები პროდუქტების შემცირება. დროთა განმავლობაში, ბავშვის ზრდის შემცირება, ბრადიკარდია ვითარდება, სხეულის ტემპერატურა მცირდება. ანორექსიის მქონე ბავშვებში არის დაღლილობა, უძილობა. მათი ფრჩხილების ქერქია და თმა იცვლება, კანის ფერი იცვლება ღია. გოგონები მენსტრუაციას შეწყვეტენ.

დაავადების ნერვულ ფორმებში, განსაკუთრებით ხშირად მოზარდი გოგონებისთვის დამახასიათებელია ცვლილებები ბავშვის ფსიქიკაზე: მისი სხეულის დამახინჯებული აღქმა, დეპრესია და დაბალი თვითშეფასების განვითარება. ბავშვი ხდება არაკომუნიკაციურად და გამოყვანილი. ანორექსიის გვიანი ეტაპების დროს არსებობს საკვები, საყურადღებო ფიქრები და წონის დაკარგვა, სირთულეები ყურადღების კონცენტრაციისას.

როგორ მკურნალობა ანორექსია ბავშვებში?

ამ სახიფათო დაავადების თავიდან ასაცილებლად, პირველად უნდა გაიგოთ ანორექსიის მიზეზი. პაციენტის ორგანიზმი შეისწავლის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის გავლენის შესაძლებლობას. ანორექსია ნერვოსთან ერთად, მშობლები და ბავშვები მოხსენიებულნი არიან ფსიქოლოგი, რომელიც ფსიქოთერაპიას ჩაატარებს. ნაჩვენებია ზოგადი გაძლიერების ღონისძიებები (LFK, ჰიდროთერაპია). კუჭის ფუნქციის გაუმჯობესების მიზნით მედიკამენტების მინიჭება (პანკრეატინი, ვიტამინი B1, ასკორბინის მჟავა).

პედიატრიულ ანორექსიაზე მკურნალობის დიდი როლი მშობლებისთვის გადაეცემა. მათ უნდა შექმნან ხელსაყრელი გარემო ოჯახში, რომელშიც ბავშვი არ იძულებულია ჭამა. რეკომენდებულია პაციენტის დიეტა დივერსიფიკაცია და ასევე მოამზადოს მისთვის განკუთვნილი რძე. სურსათის მიღება იწყება მცირე დოზებით, რომელთა თანდათანობა იზრდება ასაკობრივი ნორმით.