Გლომერულონეფრიტი - სიმპტომები

თირკმელი, ძირითადად, შედგება ქსოვილისგან, რომელსაც ეწოდება პარენქიმი, რაც თავის მხრივ შეიცავს გლომერულ-კაპილარული გლომერულს. ისინი ემსახურებიან შემომავალი სისხლის მკურნალობას და შარდის ფორმირებას. იმ შემთხვევებში, როდესაც ადამიანი დიდი ხნის განმავლობაში ინფიცირებას განიცდის, გლომერალური ნეფრიტი ან გლომერულონეფრიტი ვითარდება: დაავადების სიმპტომები დამახასიათებელია აუტოიმუნური პროცესების დროს, როდესაც სხეულის დამცავი სისტემა სწორად არ ფუნქციონირებს, რაც იწვევს თირკმელებში ანთებას.

გლომერულონეფრიტი - მიზეზები

ამ დაავადების ძირითადი და ყველაზე ხშირი მიზეზია სტრეპტოკოკები. გარდა ამისა, ბაქტერიული, პარაზიტული და ვირუსული ინფექციები შეიძლება გახდეს ფაქტორები, რომლებიც ხელს უწყობს იმუნიტეტის დარღვევას.

გლომერულონეფრიტის განვითარების სხვა მიზეზებთან ერთად აღსანიშნავია:

გლომერულონეფრიტის სიმპტომები დამოკიდებულია დაავადების ტიპის მიხედვით

გლომერულ ნეფრიტი შეიძლება განვითარდეს მწვავე, სუბაქუიტური და ქრონიკული ფორმით. სიმპტომური ამ შემთხვევაში ძალიან განსხვავებულია და გლომერულონეფრიტი შეიძლება ხშირად დაბნეული იყოს სხვა დაავადებებით. დაავადების მწვავე და სუბაქტიური ტიპის ხასიათდება გამოხატული ნიშნები, ხოლო გლომერალური ნეფრიტის ქრონიკული ფორმა ხშირად იწვევს სირთულეებს დიაგნოზში და გამოვლინდა ხანგრძლივი პროგრესის შემდეგ.

მწვავე გლომერულონეფრიტი - სიმპტომები

ამ დაავადების დაუყოვნებლივ გამოვლინებამდე ტკივილის, სისუსტის, სისუსტისა და ტემპერატურის უმნიშვნელო ზრდის ორივე მხრიდან ტრავმული ტკივილია. გარდა ამისა, შარდის გამომუშავების რაოდენობა ოდნავ მცირდება.

ამის შემდეგ მწვავე გლომერულონეფრიტის დროს სიმპტომების დამახასიათებელი ტრიადა ხდება:

ამ ნიშნების გარდა, გლომერულ ნეფრიტი ზოგჯერ თან ახლავს გულ-სისხლძარღვთა შემცირებას, დარღვევას გულის კუნთის მუშაობაში, სუნთქვის ან ქრომის ხარვეზის დარღვევას.

შარდის ლაბორატორიული გამოკვლევების დროს გამოიყოფა ერითროციტების მნიშვნელოვანი რაოდენობა და ასევე ბოჭკოები. ეს იწვევს ცვლილებას მისი ფერით. ულტრაბგერითი სესიის დროს გლომერულონეფრიტი აღინიშნება თირკმლის კონტურში არაადამიანური მოპყრობისა და მათი პარენქიმის შესამჩნევი გამკვრივებისადმი.

აღსანიშნავია, რომ ქვემწვავე ფორმაში გლომერულ ნეფრიტი დიაგნოზირებულია ყველაზე სწრაფად, ვინაიდან ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომები მკაფიოდ გამოხატულია და ტკივილის სინდრომი ძალიან ინტენსიურია.

ქრონიკული გლომერულონეფრიტი - სიმპტომები

ამ ტიპის დაავადება ყველაზე საშიშია, რადგან ეს ჩვეულებრივ ვითარდება 10-15 წლის განმავლობაში. ამავდროულად, პაციენტის მდგომარეობაზე ცვლილებები უხილავია ან საერთოდ არ ხდება და არანაირი საჩივარი არ არსებობს. ამრიგად, ქრონიკული გლომერულონეფრიტის სიმპტომები შემოიფარგლება მხოლოდ შარდის მიკროელემენტების ბალანსის დარღვევით და დიაგნოზი შეიძლება ჩატარდეს მხოლოდ ლაბორატორიული კვლევების დროს. აქედან გამომდინარე, სამწუხაროდ, გლომერულ ნეფრიტის ფორმა განიხილება გართულებები (თირკმლის უკმარისობა). ამ მხრივ განსაკუთრებით საშიშია ქრონიკული ლატენტური გლომერულონეფრიტი - სიმპტომები საერთოდ არ გამოჩნდება, ანთებითი პროცესი ლეტარულია, წელზე მეტია პარენქმია.