Მსხვერპლის ქცევა

მსხვერპლის ქცევა არის საზღვრის ქცევის ერთ-ერთი სახეობა. ეს არის ის შემთხვევები, როდესაც პირის ქცევა დანაშაულს იწვევს. დაზარალებულთა კონცეფციის საფუძველი ლათინურ "მსხვერპლი" - მსხვერპლია. ეს კონცეფცია ადამიანის ფიზიკური, ფსიქიკური და სოციალური თვისებების შეგროვებისა და ნიშნებია, რომლებიც გაზრდის დანაშაულის ან დესტრუქციული ქმედებების მსხვერპლთ.

დაზარალებულის ქცევის მიზეზს ხშირად უწოდებენ პიროვნების მიდრეკილებას მსხვერპლად. ხშირად ეს ქცევა გამოხატავს თვითნებურად, სპონტანურად.

ჩვენს დროს, არსებობს სხვადასხვა ვარიანტები მსხვერპლის ქცევის კლასიფიკაციისთვის, მაგრამ ერთიანი კლასიფიკაციის სისტემა ჯერ კიდევ არ არის მიღებული. V.S. მინსკი, დაზარალებულის ქცევის მექანიზმის გათვალისწინებით, ყურადღებას ამახვილებს იმაზე, რომ ძალადობრივი დანაშაულის უმრავლესობაში დაზარალებულის ქცევა დანაშაული გამოიწვია. მკვლელობებისა და სერიოზული სხეულის დაზიანების შესწავლისას აღმოჩნდა, რომ ხშირ შემთხვევაში (95%), ინციდენტის წინ, მსხვერპლსა და დამნაშავეს შორის კონფლიქტი იყო.

დ.ვ. რიჰვმანი მიიჩნევს, რომ საჭიროა ასაკის, სქესის, საზოგადოებაში არსებული მდგომარეობის, მორალური და ფსიქოლოგიური მახასიათებლების, აგრეთვე დანაშაულის სიმძიმისა და დაზარალებულის დანაშაულის ხარისხის მიხედვით.

დაზარალებულების რისკის ქვეშ მყოფი ადამიანები აჩვენებენ,

  1. აგრესიულად პროვოცირება კრიმინალური პროვოკაციაა.
  2. პასიურად დაემორჩილოს ძალადობას.
  3. ისინი აჩვენებენ აბსოლუტურ ნაკლებობას თაღლითების გააზრებაზე, ან უბრალოდ უპატივცემულობას.

დაზარალებულის დაზარალებულის ქცევის ფსიქოლოგია შეიძლება აისახოს კანონიერ ქმედებებსა და ქმედებებში, რომლებიც არღვევს კანონს, შეიძლება ჰქონდეს მინიმალური ეფექტი მიმდინარე დანაშაულზე და გადამწყვეტი როლი შეასრულოს მასში.

ზემოთ მოყვანილი კლასიფიკაციით, რივენმა ამ ფენომენს სტრუქტურა, ადამიანის თვისებების გამოხატვის ხარისხზე დაყრდნობით, რომელიც განსაზღვრავს მის პირად მსხვერპლს. შედეგად, აღწერილია მსხვერპლის ქცევის შემდეგი სახეობები:

მსხვერპლის ქცევის პრევენცია

დანაშაული არ ხდება, გარდა სისხლის სამართლის სისტემის "კრიმინალური სიტუაციის მსხვერპლი". აქედან გამომდინარე, პრობლემის თავიდან აცილება უნდა მოიცავდეს მუშაობას სამივე ელემენტთან. ეფექტური პრევენცია არის ყოვლისმომცველი გავლენა ყველა შესაძლო ფაქტორზე და დაზარალებულის ქცევის მახასიათებლების გათვალისწინებით. მასში დიდი როლი ენიჭება მოსახლეობის საგანმანათლებლო საქმიანობას, ინფორმირებას შესაძლო დანაშაულებებზე, დამნაშავეთა მეთოდებს, იმ გარემოებებს, რომლითაც სისხლის სამართლებრივი სიტუაციები წარმოიქმნება და მათგან გამოსვლის ეფექტური მეთოდები. გარდა ამისა, პრევენციული ზომები მოიცავს მოსახლეობის მორალის გაუმჯობესებას, სიცოცხლის უზნეო ცხოვრებას. ასევე მნიშვნელოვანია აღინიშნოს ექიმების პროფილაქტიკური მუშაობის მნიშვნელობა ნერვული და ფსიქიკური დაავადებების მქონე ადამიანებთან.